ചിലരെ ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ കാണുമ്പോഴേ നാം പറയാറില്ലേ നല്ല പേഴ്സണാലിറ്റിയെന്ന്. ചിലരുമായി സംസാരിച്ചുകഴിയുമ്പോൾ തോന്നിയിട്ടില്ലേ വേണ്ടായിരുന്നുവെന്ന്. രണ്ടും ഒരു വ്യക്തിയുടെ പേഴ്സണാലിറ്റിയുടെ പ്രകടനങ്ങളാണ്. നല്ല പേഴ്സണാലിറ്റിയൊരിക്കലും ഒരാളുടെ ആകാരസൗകുമാര്യമോ വിദ്യാഭ്യാസയോഗ്യതയോ ജോലിയോ ഒന്നുമല്ല. അയാൾ എങ്ങനെ തന്നെയും മറ്റുള്ളവരെയും കാണുകയും സമീപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു എന്നതും എങ്ങനെ ഇടപെടുന്നു എന്നതുമാണ്.
ഇതിൽ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ് മുഖത്തെ ചിരി. എന്തുപറഞ്ഞാലും ആരെക്കണ്ടാലും ചിരി വരാത്തവരുണ്ട്. നല്ലചിരി ഒരു സ്വാഗതം പറച്ചിൽ തന്നെയാണ്. അതുപോലെ ഏതിനും എന്തിനും സ്വരമുയർത്തി സംസാരിക്കുന്നവരുമുണ്ട് അതൊരിക്കലും നല്ല പേഴ്സണാലിറ്റിയുടെ ഭാഗമല്ല. സ്വരം താഴ്ത്തി, ആദരവോടെ സംസാരിക്കുക. അത് അപരിചിതരോടും തന്നെക്കാൾ താഴ്ന്ന സാമ്പത്തിക ബൗദ്ധിക നിലവാരമുള്ളവരോടു പോലും.
നല്ല ശ്രോതാവ് നല്ല വ്യക്തിത്വത്തിന്റെ ഉടമയാണ്. ഇന്നത്തെ കാലത്ത് പലർക്കും ശ്രവിക്കാൻ സമയമില്ല. പറയാനാണ് താല്പര്യം. കേൾക്കാൻ മനസ്സുകാണിക്കുക. ആത്മവിശ്വാസമില്ലായ്മയാണ് പേഴ്സണാലിറ്റിയെ തകർത്തുകളയുന്ന പ്രധാന ഘടകം. എത്ര സൗന്ദര്യമുണ്ടെങ്കിലും വിദ്യാഭ്യാസമുണ്ടെങ്കിലും ആത്മവിശ്വാസമില്ലെങ്കിൽ ആ വ്യക്തി അമ്പേ പരാജയമായിരിക്കും. താൻ ആയിരിക്കുന്ന മേഖലയിൽ അയാൾ ആത്മവിശ്വാസമുള്ളവനായിരിക്കണം.
മറ്റുള്ളവരെ സഹായിക്കുന്ന മനസ്ഥിതിയും നല്ല വ്യക്തിത്വത്തിന്റെ അടയാളമാണ്.
മുമ്പിൽ കൈനീട്ടുന്നവരെ വെറും കയ്യോടെ പറഞ്ഞയ്ക്കുന്നതും വാതിൽ മുമ്പിൽ കൊട്ടിയടയ്ക്കുന്നതും നല്ലരീതിയല്ല. താൻ എന്തോ ആണെന്ന് ഭാവിക്കുന്നവരാരായാലും അവരുടെ വ്യക്തിത്വം വികലമാണ്. ഈഗോയിൽ കടിച്ചുതൂങ്ങി കിടക്കുന്നവരുടേത് നല്ല പേഴ്സണാലിറ്റിയല്ല. പോസിറ്റീവായി കാര്യങ്ങളെ കാണുകയും സമീപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർ നല്ല വ്യക്തിത്വത്തിന്റെ ഉടമകളാണ്. ഏതിലും നല്ലതു കാണുക. നല്ലതു ചിന്തിക്കുക. ഇതിനൊക്കെ പുറമെ മാന്യമായ വസ്ത്രധാരണവും പേഴ്സണാലിറ്റിയുടെ അടയാളപ്പെടുത്തലാണ്. സ്ഥലവും കാലവും സന്ദർഭവും അറിഞ്ഞുള്ള വസ്ത്രധാരണം ഒരു വ്യക്തി താൻ ആരാണെന്ന് പറയാതെ പറയുന്നു. ചുരുക്കത്തിൽ മേൽപ്പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളിലുള്ള ശ്രദ്ധ ഒരു വ്യക്തിയെ നല്ലവ്യക്തിത്വത്തിന്റെ ഉടമകളാക്കിത്തീർക്കും. തീർച്ച.
