ജീവിതമെന്ന വഴിത്താരയില് സുരക്ഷിതത്വം പകര്ന്നുനല്കുന്ന ബന്ധങ്ങള്….പിതാവ്, ഭര്ത്താവ്, പുത്രീപുത്രന്മാര് – ഇങ്ങനെ ഓരോരുത്തരും സഹകരിച്ചുകൊണ്ട് മനോഹരമാക്കിതീര്ക്കുന്ന സ്ത്രീജീവിതങ്ങള്…..ഇന്നത്തെ പൊതുകേരളസമൂഹത്തില് ബഹുഭൂരിപക്ഷം സ്ത്രീകള്ക്കും സ്വന്തം നിലയ്ക്ക് ജീവിക്കാനുള്ള ആത്മവിശ്വാസമുണ്ട്….അതിനായുള്ള തയ്യാറെടുപ്പുകളും വേണ്ടവിധത്തില് വേണ്ടപ്രായത്തില് അവര് നടത്തിവരുന്നുണ്ട്….
ഇതില്പ്പെടാത്തവരുടെ കാര്യമാണ് പരിതാപകരം….ചെറുപ്പത്തിലേ ലാളിച്ചുവളര്ത്തപ്പെട്ട പെണ്കുട്ടികള്…..അച്ഛനമ്മമാര് വാത്സല്യംകൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞുവളര്ത്തി, പിന്നീട് അതേ പരുവത്തില്തന്നെ സ്വര്ണ്ണം കൊണ്ടും പട്ടു കൊണ്ടും പൊതിഞ്ഞ്, സംരക്ഷിക്കുവാന് ഒരുങ്ങി വരുന്ന ഒരുവനു കൈമാറുന്നു….പ്രസ്തുത ഭര്ത്താവും അതേമട്ടില് ഭാര്യ എന്ന രൂപത്തെ അണിയിച്ചൊരുക്കി, വേണ്ടവിധം വസ്ത്രാഭരണങ്ങള്, മാളിക, കാര് എന്നിങ്ങനെയുള്ള സൗകര്യങ്ങള് എല്ലാം പകര്ന്നുനല്കി ഒരു ഷോകേസ് പാവയെപ്പോലെ കരുതി സൂക്ഷിക്കുന്നു….എന്നാല് സ്വന്തം വീട്ടിലെ ബാഹ്യഗാര്ഹികകാര്യങ്ങള് വരെ പരസഹായമില്ലാതെ ചെയ്യാന് പ്രാപ്തിയുള്ളവള് ആണോ അവള്, അല്ലെങ്കില്, അങ്ങനെ ആക്കിയെടുക്കേണ്ടതല്ലേ അവളെ എന്ന് വളര്ത്തിയ മാതാപിതാക്കളോ, അഭിമാനപൂര്വ്വം സംരക്ഷിക്കുന്ന ഭര്ത്താവോ ചിന്തിക്കുന്നതേയില്ല….
തന്റേടമില്ലാത്ത ഒരു ആള്ക്ക് – അത് പുരുഷനായാലും, സ്ത്രീയായാലും – ഇന്നത്തെ സാമൂഹികജീവിതാവസ്ഥയില് പുലര്ന്നുപോവുക പ്രയാസം…അടക്കമൊതുക്കമുള്ള, കുടുംബം നോക്കിനടത്തുന്ന പെണ്കുട്ടി മതി എന്ന ഭാര്യാമോഹം ഇന്നും യുവാക്കള് കൊണ്ടുനടക്കുമ്പോള്, ഭാവിയില് ഒറ്റപ്പെട്ടുപോകുന്ന അവസ്ഥയില് പ്രസ്തുത പെണ്കുട്ടിയ്ക്ക് എന്താണ് സംഭവിക്കുക എന്നാര്ക്കും ഉത്തരമില്ല.
ഒരു പച്ചക്കറിക്കടയില്പോലും തനിയെ പോവാനോ, കുട്ടിയ്ക്ക് ഒരു പനി പിടിച്ചാല് ഭര്ത്താവിനെ ആശ്രയിക്കാതെ തന്നെ ഡോക്ടറെ കാണിക്കാന് കൊണ്ട്പോകാനോ, കറന്റ് ബില് / ടെലിഫോണ് ബില് അടക്കാനോ ഒന്നും അറിയാത്ത, അല്ലെങ്കില് തന്റേടം ഇല്ലാത്ത വീട്ടമ്മമാര് ഇന്നും ഈ ആധുനികയുഗത്തിലും നമുക്കിടയിലുണ്ട് എന്നത് ഏറെ അതിശയകരം….സ്ത്രീകള് ബഹിരാകാശത്ത് വരെ പോകുന്ന കാലം ആഗതമായിരിക്കുന്നിടത്താണ് ഈ ദുരവസ്ഥ…എന്നാല്, ഇതൊന്നും അറിയില്ല എന്നത് ഒരു ന്യൂനതയായി കാണാത്തിടത്താണ്, സ്ത്രീയുടെ യഥാര്ത്ഥ പരാജയം. “എനിയ്ക്കൊന്നും അറിയില്ല” എന്നത് പെണ്കുട്ടി സ്വാഭിമാനത്തോടെയും, “അവള്ക്കൊന്നും അറിയില്ല” എന്നത് മാതാപിതാക്കള് / ഭര്ത്താവ് അടക്കമൊതുക്കമുള്ള നല്ലൊരു പെണ്ലക്ഷണമായും വാഴ്ത്തുമ്പോള് അവിടെ വ്യക്തി എന്ന നിലയില് അവള് തികഞ്ഞ പരാജയമാവുകയാണ് എന്ന് പറയാതെ വയ്യ.
ഇന്നത്തെ കാലത്ത് പുരുഷന്മാര്ക്ക് ചില കുടുംബധര്മ്മങ്ങള്, സ്ത്രീകള്ക്ക് മറ്റുചിലത് എന്നിങ്ങനെയുള്ള തരംതിരിവുകള്ക്ക് എന്ത് പ്രസക്തി? കാരണം, ഒരു കുടുംബമാവുമ്പോള് ഗാര്ഹികമായ എല്ലാ ധര്മ്മങ്ങളും, ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളും ഇരുകൂട്ടരും ഒരുപോലെ അറിഞ്ഞിരിക്കേണ്ടതുണ്ട് അല്ലെങ്കില് ശീലിക്കേണ്ടതുണ്ട് എന്നാണു ചുറ്റുപാടുകള്, അവസ്ഥാന്തരങ്ങള് നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്ന പാഠം!
അച്ചുവേട്ടന്റെ വീട് എന്ന ചിത്രത്തിലെ കാതലായ ഒരു സംഭാഷണശകലം ഇവിടെ എടുത്തുപറയേണ്ടതുണ്ട്. ഗൃഹനാഥനായ അച്ചുവേട്ടന് മരിച്ചുകഴിഞ്ഞ്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ അമ്മ, നിസ്സഹായാവസ്ഥയില് നില്ക്കുന്ന മരുമകളോട് ചോദിക്കുന്നു, “നീയെങ്ങനെ ഇനി ജീവിക്കും, മോളെ” എന്ന്. അപ്പോള്, ആ സാധുസ്ത്രീ പറയുന്ന മറുപടി ഇതാണ്, “എനിയ്ക്കറിയില്ല, അമ്മേ, അച്ചുവേട്ടന് എന്നെ ഒന്നും പഠിപ്പിച്ചിട്ടില്ല”. ഈയൊരവസ്ഥ ആര്ക്കും ഉണ്ടാകാം. നൂറുശതമാനം പരാശ്രയിയായി ജീവിക്കുന്ന ഒരു സ്ത്രീയ്ക്ക് ചുരുങ്ങിയപക്ഷം പൊതുസമൂഹത്തില് ഒറ്റയ്ക്ക് എങ്ങനെ ജീവിക്കണം എന്ന പരിശീലനം ലഭിച്ചാല് ഏതു അവസ്ഥയും നേരിടാന് അവള്ക്കു സാധിക്കും, ഉറപ്പ്!